Owocniki o średnicy 2,0-5,0(7,0) cm. Regularnie kuliste lub owalne, rzadziej nieregularne, guzowate. U podstawy owocnika wyraźne wgłębienie, często z niewielką kępką grzybni. Perydium na przekroju intensywnie żółte. Powierzchnia owocnika za młodu brudnobiała, jednak szybko biało-żółta, żółta, żółto-brązowa, do brązowo-czarnej w schyłkowej fazie dojrzałości. Gładka, matowa, niekiedy lekko filcowata - z licznymi ciemnymi plamami na wszystkich etapach dojrzałości, powstającymi głównie w miejscach uszkodzonych lub uciśniętych. Gleba o budowie komorowej. Komory hymenialne na przekroju średnie o nieregularnych kształtach i chaotycznym przebiegu. W młodych owocnikach często pełne. Gleba w owocnikach niedojrzałych biała, potem rudawa, brązowa, wreszcie brązowo-czarna. Warstwa tramy hymenialnej oddzielającej komory wyraźnie widoczna do stadium późnej dojrzałości, brudnobiała, żółtawa. Konsystencja owocnika zwarta, sprężysta - czasem nawet chrząstkowata - do schyłkowego okresu dojrzałości. Smak lekko cierpki, zapach bardzo intensywny, utrzymujący się długo również w trakcie suszenia owocników, mdły, słodkawy, przywodzący na myśl zapach piżma.

Owocniki w różnych stadiach dojrzałości

Perydium 150-250 μm, dwuwarstwowei. Warstwa zewnętrzna – suprapellis – 20-100 μm zbudowana z grubościennych, zabarwionych na ciemnobrązowo strzępek. Strzępki najczęściej o przebiegu równoległym ale czasem ułożone skośnie lub niemal prostopadle do powierzchni owocnika. Warstwa głębsza – subpellis – 100-200 μm, pseudoparenchymatyczna, zbudowana z grubościennych komórek 20-50 μm zabarwionych na bladoochrowy kolor, a głębiej hialinowych. Trama perydialna i hymenialna zbudowane z cienkościennych, hialinowych strzępek o grubości 2-6 μm. Bazydia o średniej wielkości 20-40 x 5-10 μm, cylindryczne, wydłużone, rzadziej lekko maczugowate, 1-2 zarodnikowe. Młode, wypełnione intensywnie żółtą, ziarnistą treścią. W okresie tworzenia się zarodników, stopniowo tracą wewnętrzny pigment, stają się stopniowo coraz bardzie hialinowe, znacznie się zwężają i wiotczeją. Bazydiole kuliste, szeroko maczugowate, hialinowe, o średniej wielkości 15-30 x 10-25. Warstwa subhymenialna pseudoparenchymatyczna, zbudowana z owalnych lub kulistych, grubościennych komórek 10-25(50) μm. Zarodniki cytrynokształtne, rzadziej lancetowate, otoczone szerokimi, grubymi fałdami perysporium, tworzącymi 3-5 grzebieni wyraźnie widocznych w zarodnikach ułożonych wertykalnie. Perysporium na krawędziach grzebieni często mocno ząbkowane lub nawet postrzępione, Za młodu hialinowe, potem żółte, żółto-brązowe, finalnie czarno-brązowe. Szczyt zarodnika bladożółty, czasem lekko wydłużony, wyraźnie koniczny, gładki, 3-6 μm. W dojrzałych zarodnikach niewidoczny w fałdach perysporium. Wyrostek sterygmalny – apiculus -  wyraźny, cylindryczny lub lekko zwężający się do wewnątrz, 3-9 μm. Wielkość dojrzałych zarodników wraz z fałdami perysporium 20-30(35) x 10-20(24) μm, średnio 28 x 16 μm, Q=1,6-2,3, Qm=1,8. Brak zarodników anormatywnych w ilości mającej znaczenie diagnostyczne.

Szczegóły budowy perydium H.citrinus

Hymenium, subhymeniumi i charakterystyczne bazydia H.citrinus